गझल

का ….


का… ? असे हे घडावे
मी न माझ्यां उरावे …

पोर्णिमा तू गुलाबी
चंद्रमा मी असावे …

आरसा बोलला मज
आतले ना दिसावे …

तोडले काळजाला
घेतले ना पुरावे …

वादळे शांत सरना …
आत तू का ? जळावे ….

काळजातील जखमा
ना जगाला कळावे

कागदाची नाव ती …
बा… किती हो ! पळावे …

भेटती माणसे मज
फक्त  'मी' 'मी' नसावे …

भेटलो मी मला का ?
प्रश्न हे का ? पडावे …

आसवे आज डोळी  …
हुंदके का ? हसावे ….

- प्रवीण बाबूलाल हटकर