"मोठा दानशूर"
मागणा-यास मी,
घेणारही माझ्याकडून घेत गेला,
नी म्हणत गेला भाऊ दादा, आपण
मदतीला धावून आलात अगदी
युदीस्टीर वा कर्णाप्रमाणे …
व मी नित्यनियमाने देत गेलो
परतीची हमी न घेता
माझ्याकडे असो व नसल्यास…
नावावर कारण तसा मी नामवंत तर
होतोच व धनवंत सुद्धा …
देता देता पैसा अडका,
एकदिवस 'नितीमुल्य व आत्मसन्मान' ही
देऊन बसलो …
आता माझ्याकडे देण्यासारखे काय ?
प्रश्न पडतोय ना ?
तो वेडापीर दिसतोय ना ?
फाटक्या नि कर्दमलेल्या वेशात
त्याला कधीकाळी "मोठा दानशूर" म्हणायचे …
हो तोच मी "कफल्लक फकीर"… … हा हा हा …
-प्रवीण बाबूलाल हटकर.
No comments:
Post a Comment